Όταν άκουγα τους παλιούς ομογενείς να μιλούν για δυο πατρίδες, τους άκουγα με μισό αυτί. Η πατρίδα είναι μία, πάει τελείωσε.
Άλλο ο τόπος κατοικίας. Αυτόν τον επιλέγεις, για να μείνεις, για δουλειά, για σπουδές.
Για μένα τότε αυτό ήταν η Νέα Υόρκη. Σπούδασα, δούλεψα εκεί και όταν ήταν τα πράγματα έτσι ώστε η απόφαση θα ήταν τελεσίδικη, θα ρίζωνα εκεί, με έπιασε εκείνος ο ακαταμάχητος νόστος, να γυρίσω πίσω στην πατρίδα. Δώδεκα χρόνια μετά, επιθυμώ να γυρίσω στη Νέα Υόρκη σαν σε πατρίδα.
Ανεξήγητη η ταξιδιάρικη ψυχή του Έλληνα...
